می‌خواستم در این آخر سال میلادی برای اول سال میلادی ِ شما سطری بنویسم. نتوانستم. مسیح متولد نمی‌شد، و به دنیا نمی‌آمد. نمی‌توانست. و یا نمی‌خواست به دنیای ما بیاید. شاید هم میلادش را با خود به سوماترا برده بود؟ و در آ نجا، به هر قدم :             _ این تن من است …                  …

دوستانِ نیمرخ ِ صبح ِلاغر وقتی که با وطـن ِخـــواب در وطن ِخواب من می‌آمدند با اطاعتی از مـــرگ انگــار در بطـــــن آخـــرین تولد من می‌آینــد وقت مســــین از آن خروسی‌ست که تاج توری اش هـیجان است وذوب نور در میان یال حنائی وقتی که در هیجان گل ســرخ مرگ مسری‌ست روح سپید ما در…

عباس عزيز، به حرف‌های تو که فکر کردم، دیدم حق داری، حالا همه وبلاگ می‌خوانند. همه می‌خوانند. و آنکه می‌خواند می‌نویسد. ناچار و بی‌اختیار. نوعی خوانش، و نوعی نویسش که از سمت کاغذ نمی‌آید، از بی‌سمتی می‌آید و عادت‌های خودش را دارد، و یا دارد پیدا می‌کند. برای خودش زبانی دارد، که نه زبان کوچه…

پاريس 23 نوامبر 2004 عباس عزيز ، هنور برای من نوشته يعنی کاغذ، معذالک آنچه برای من در “حضور خلوت انس” آورده بودی، برای من حساسيتی کم‌تر از نوشته نداشت. مطالعه‌ی “رويای من” مرا بيش‌تر به خلوت انس تو می‌برد. وبلاگ‌خوانی مطالعه نيست ولی من آن را مطالعه کردم، واقعاً چون مرا بيش‌تر به خلوت…

186 از شانه که نوشید مشانه آسمان می شدو چیزهایی از چشمبر شیبِ  شانه آسمان را جاری می کرداز شانه که می نوشمشانه د ر نشانهشانه:  سنگپارهشانه:  سنگشانه در شبیّت ِ شبانه  ماه آسمان:  زنآسمان:  گناه از دفتر « لبریخته ها»

                                                                                   «هولی استاده به  ره  می‌پايد» – نيما < ?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />  من با تو حرفی دارم ولی برای طرحش بايد حرفی پيدا كنم، مثل كلمه‌ای برای كلمه. داده‌ی اولی وجود دارد، در حالی كه دومی بايد وجود پيدا كند. چيزی اتفاق افتاده و چيزی بايد اتفاق بيفتد، و شاعر…

فرار،زیبائی ِ فراردر قاب ِ رنگ های فراری دیوار را معنای پشت ِ دیوار می کُند معنا منم – معنای پشت دیوار – فرّار. امضای ۴۸ حک یا حذف. در اولین امضاهایم در امضایم حک می شدم، تمام من از امضا حک می شد. و حک، هربار، چیزی از تمام مرا می برد. چیزی حذف…

و الفبا از بام های شهر خون ناخوانا را بر دیوار زد.                                                       (هفتاد سنگ قبر: سنگ گوهر)          بازوهای زیبای باد              برای پرت کردن مردان از بام              نفس ِ روی بام ِ باد              نفس باد ِ روی بام              نفس ِ بام               پشت پایم بوی شن              بوی پشت پایم  شن              بوی پایم پشت ِ شن                                                     از دفتر اشعار پراکنده