محمود ایمانی عزیز،
مرسی که طاقچۀ مرا در فیسبوک برداشتی، جای من نبود. حالا میتوانیم خدا و پیامبر و امامش را در طاقچههاشان رها کنیم، فقیه را هم از طاقچهاش پایین بیاوریم، کتابهای مقدس را هم زمین بگذاریم. زمین به هر حال میچرخد، و انسان برای خلق و ابداع و اختراع میماند، و اعجوبهٔ عجیب باز همیشه همان انسان است که در طاق و طاقچه نمیگنجد.
تا وقت دیگر قربانت